ευσύμβατος

εὐσύμβατος, -ον (Μ)

αυτός που συμβαδίζει, που συμφωνεί εύκολα («διάφοροι ἔστιν ὅτε καὶ οὐδὲ εὐσύμβατοι», Ευστ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + συμ-βατός (< συμ-βαίνω)].